Sonsuzluğa Səyahət (povest)
Xatırlamaq... qurumuş bir yaranın qaysağının qopardılmasına bənzəyirdi. Yaram yenidən qanamışdı. Və bu güclü qanaxmanın gətirə biləcəyi ölümün qoxusunu hiss edirdim. Bu qoxu başımın ətrafında hərlənirdi
Xatırlamaq... qurumuş bir yaranın qaysağının qopardılmasına bənzəyirdi. Yaram yenidən qanamışdı. Və bu güclü qanaxmanın gətirə biləcəyi ölümün qoxusunu hiss edirdim. Bu qoxu başımın ətrafında hərlənirdi
Qarışıq şeirlər'im🌵 Bir gün yazmışdım bir kənara yazdıqlarımla əlaqəli: "Bir addım, bir başlanğıc və bir başlanğıc istər təməli sağlam istər zəif olsun, sənə sonsuz xoşbəxtlik və gözəl gələcəyə ümid verirsə bundan vaz keçməməlisən" Kiçik başlanğıcların böyük uğurlara vəsilə olması diləyi ilə)
20 Yanvar günü canını Özgürlük üçün verən qəhrəmanlarınn əziz anısına ithaf olunur.
Arxa-arxaya düzülmüş bu hərflər zamanın yorduğu sətirləri yaratdılar... Hər biri bir ayrı zamandan qonaq,hər biri bir ayrı yorğun.Sadəcə dinlə onları-mənim yorğun sətirlərimi.Dinlədikcə özündən nələrisə tapacaqsan,bir sətirlikdə olsa var olacaqsan onlarda...
"sənsizlik və ölüm" mənim üçün sinonim sözlər idi... Yazılışı və deyilişi fərqli, amma eyni mənanı verən... Sənsizliyin həsrəti... vicdan əzabı... peşmançılıq... bəlkələr... kaşkilər... rahat buraxmır. Bütün bunlar canımı elə yandırır ki, göz yaşlarım belə o yanğını söndürməkdə acizdi...
Təkcə bir irqin varlığın düşünürdük: İnsanlar. Ancaq bu böyüklükdəki kainatda tək olmağımız necə mümkündür? Bəzi dünyalar gizlənildi, bəziləri yox edildi, bəziləri isə var və var olmaqda davam edəcək. Mən onlardan birindəyəm. Burdayam amma bura məxsus deyiləm. Ölmək və yaşamaq arasında incə çizgi üzərindəyəm. İnsanla...
- Sadəcə, bircə dəfə.. -demişdi, pıçıltı ilə. - Sadəcə, bircə dəfə mənim yalan sözlərimi dinləyib gülümsə... Göz yaşlarım təbəssümümə qarışıb sinəsində yolunu tapmışdı. Sərin meh titrətmişdi çılpaq ruhumu. Və barmaqlarım daha çox tutunmuşdu ruhuna. - Sevirəm. Yenidən təkrar etmişdi, son dəfə. İnanmışdım. Sevirdi. Və...
Bir gün bir yuxu gördüm... Universitedən yeni məzun olan Çiçək işləmək üçün başqa şəhərə köçür. Hər şeyin qaydasında getdiyini düşündüyü bir an keçmişi onu salamlayır. "Zərfdəki məktubda eynən belə yazılmışdı: O sənin keçmişin , Gələcəkdəki sən"
... əgər o olmasaydı, rəsm çəkmək qabiliyyətimi üzə çıxara bilməzdim... əsla... İçimdə gizli qalmış xəzinəni kəşf etdi o. O, məni məndən daha yaxşı tanıyır, məni məndən daha çox sevir: övladını sevən valideyn kimi, tablosunu sevən rəssam kimi, məşuqunu sevən aşiq kimi, qətllərini sevən silsilə qatil kimi. Onu mən...
Men tesadüfen tanış olduğum bir qadının çox çetin keçen heyat hekayesini sizlerle bölüşmek istedim. Yazdığım ne kitablarda oxuduğunuz roman, ne de hansısa nağıl qehremanının obrazıdır. Eşitdiyim bu heyat hekayesini öz xeyal ve texeyyülümü qatmadan kağıza köçürmüşem. Bezen körpelerini atıb arxasına baxmadan dönüb geden...
[ Wattys2020 Hayran Kurgu Kazananı ] ✯ "Gitmeme izin ver," diye fısıldadı güçlükle göz yaşları içerisindeki bedene, onu, elini bırakması için ikna etmeye çalışıyordu. "İyi olacağız, sorun yok." ✯ "Seni korumak için ne gerekirse gereksin, yapacağım, prensesim. Ben, sen olmadan ışığımı, umudumu kaybederim." ⭑ "Benim küç...
" Ömürümüz dayanacaqlar üzərində qurulub. Hər dayanacaqda həyatımıza yeni bir insan daxil olur və enəcəyi ana qədər həyat hekayəmizim parçasına çevrilir. Yanınızda olduqları müddət boyunca insanların dəyərini bilin. Unutmayın ki, ömür adlı avtobusun bir dayanacğında endikdə, sizin də qəlbiniz dayanacaq. "
gerçək duyğu deyə bir şey mövcud deyildir.. bu sadəcə beyninizə işlənən psixoloji illuziyadır..