"Hoşça git." dedi tilki. "Vereceğim sır çok basit: İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman doğruyu görebilir. Gerçeğin mayası gözle görülmez." Küçük Prens unutmamak için tekrarladı: "Gerçeğin mayası gözle görülmez."
Her şey intihar etmem ile başlamıştı. Nerden bilebilirdim ki olayların buraya geleceğini. Bu hayattan kurtulup yok olmak istemiştim. Kalbimin sesi ile gittiğim mavi beni çıkmaz bir hayatta sürüklemişti. Katil bir adam tarafından bir oda da kilitli tutuluyordum. Günlerdir sessimi duyan bir Allah'ın kulu yoktu. • Um...
İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu...