"Madem sen kendini koruyamıyorsun biz seni koruruz Peri... Hayata karşı, dünyaya karşı, insanlara karşı,ve gördüğün rüyalara karşı bir muhafız gibi ... yada asker gibi" Babası trafik kazasından ölen ve ertesi günün sabahında annesinin evde acımasız bir şekilde yazdığı notu mutfağa asıp evi ve 14 yaşındaki kızını terk edene kadar Peri Akgünün hayatı çok iyiydi... Ancak onun hâlâ aile denilecek halası ,eniştesi ve kuzenleri vardı... Ve yeni tanıştığı 3 kişide Perinin her şeyi olur... kendi dünyalarını kurup o dünyanın 4 elementi olacak kadar... "Diyorumki madem bizim dünyamız batmış bizde kendi dünyamızı kurar o dünyanında 4 elementi oluruz" "Ben varım" "Bende varım" "Siz varsanız bende varım" "Bende varım" ♡

Bİlinmeyen numara'dan bir yeni mesaj. Kaşlarım istemsizce bu yazıyı okurken şaşkınlıkla çatıldı, mesaja tıkladım ve numaranın bir sayıcı linki gönderdiğini gördüm.Sayıcının bitmesine 1 saat 59 dakika 48 saniye vardi. Düşündüğüm tek bir soru vardi:Bu sayıcı sıfırlanınca ne olacaktı?

~~~ "Karanfili neden seviyorum biliyor musun?"Dedim Demir'e "Neden nefesim"dedi. "Kırmızı karanfil özellikle...ölüm demektir."dediğimde Demir buz kesti ve ağırca yutkundu. "Belki hep istediğim ölümü getirir gerçi altı yıldır olmadı ama"dedim ve güldüm, acı bir gülüşle. "Hayır"dedi başını iki yana sallarken "Hayır canımın canı en çok yaşamayı hak eden sensin" Bu sefer ben kafamı iki yana salladım"Demir beni sevme ben sana zarar getiririm "dedim ve çıktım odadan. Onu çok seviyordum hemde anlatamayacağım kadar. Ama onunda ölmesinden korkuyordum hemde benim yüzümden... O lanet adam belki sevdiklerimi öldürmeseydi bende bu kadar etki bırakmazdı. ~~~ "Seni çok seviyorum güzelim be"dedi Demir tatlı bir sitemle "Bende seni be yakışıklım"dedigimde bana garip garip baktı "One ya"dedi "Sen diyorsun güzelim diye sende benim yakışıklısın kocam"dediğimde yüzüne kocaman bir gülüş yayıldı "Kocam demek"dedi büyük bir keyifle "Ne o? Kocam değil misin kocam bey"dedigimde kahkaha attı "Öyle tabi,canım karım,nefesim,canımın canı,güzelim,kara gözlüm, kalbim, tek sıgınağım"dedi. Bu seferde ben kahkaha attım. Beni mutlu etmeyi hep başarıyordu... İlk görüşte aşktı bizimkisi sadece ben sakındım...

"Öyle bir kırmızı istiyorum ki, kan gibi. Önce dehşete düşüren sonra karanlığa mahkum eden..." Havalı, genç bir savcı, uykularını kaçıran bir davayı çözmek için yola çıkar ve olacaklardan habersizdir. Hayatını bu davayı çözmeye adayan savcı hiç beklenmeyen şeyler yaşar ve yaşatır. Bu serüvende çok kez arkasından bıçaklanır ve güvendiği kişiler onu yarı yolda bırakır. Duygularını kaybetmeye başlayan savcının içinde korkuya dair tek bir kırıntı bile kalmaz. Ve artık gerçeklerle yüzleşme zamanı geldiğini anlar, ama gerçekler onu hiç beklemediği bir noktaya getirip, yüz üstü bırakır. Belki de o karanlık yolda bir ışık vardır ama savcı çoktan kör olmuştur... Şiddet unsuru bulunur, psikolojik sağlığınız açısından tehlike barındırıyorsa okumamanız tavsiye edilir.

(+18)=Uyarı; Şiddet ve korku içerikli bölümler bulunmaktadır. Yaşı küçük olanların okumasını önermemek ile birlikte bunların birer hayal unsuru olduğunu belirtmekteyim. Kitaptan Alıntı; Havanın kasvetini, kalın kürk kabanımdan bile hissedebiliyordum. Uzun selvi ağacın dalları sallanıyor, yapraklar yurdun dört bir yanına dağılırcasına savruluyordu. Keşke bir yaprak olsaydım. Gerçi olmadığımı söyleyemezdim. Aslında her birimiz birer yapraktık. Hepimiz ayrı bir yere, bambaşka dünyalara savrulurduk bu hayatta. "Gidelim mi?" Emir'in sesini duyunca başımı mezarlıktan, ona doğru kaldırdım. Annem beni hiç sevmemişti, ama sabaha kadar ağladığım yer yine onun mezarıydı. Benim acımı anlayan, beni anlayan, bunu okuyan kişi! Hayat çok acı değil mi? Neden birisi de çıkıp 'iyi misin?' diye sormaz ki? Boşver, ben sorarım sana. İyi misin? Ben çok kötüyümde... Açıklama; Karanlık bir gece herkesi korkutur. O gece yarısının sessizliği herkesi ürkütür, değil mi? Fakat onlar için bu durum söz konusu değil. Bizler karanlıktan ve karanlığın sessizliğinden kaçarken, onlar herkesten kaçmak için karanlığın sessizliğine sığınanlar. Aydınlıktan elbet bir karanlık çıkar. Peki, size soruyorum. Karanlıktan bir aydınlık çıkar mı? Umutların tükendiği çorak bir çölde yağmur yağar mı? Ölmüş bir bitki tekrar hayata tutunur mu? İşte bu sorunun cevabını hep birlikte öğreneceğiz.

Güven, bazıları için sadece bir kelime. Leyla içinse bir savaş... Beş yaşında ailesini kaybeden Leyla, yıllar sonra kendini geçmişiyle yüzleştiği bir okulda bulur. Sessizliğiyle ördüğü duvarların arasına; çocukluğundan gelen tanıdık bir bakış, Çağrı... Ama güven kolay kurulmaz. Hele ki yıkılmışsa defalarca. Bir yanda geçmişin karanlığı, diğer yanda kalbinin derinliklerinde filizlenen hisler... Dostluk, ihanet, aşk ve sırlarla örülü bu hikâyede herkesin bir maskesi, Leyla'nınsa bir sınavı vardır. "Güvenemem"; kayıplarla yoğrulmuş bir kalbin, yeniden atma cesaretini bulma hikâyesi.

05**: Filistin için yaptığınız şu saçma yürüyüş yüzünden kahve keyfinden oldum salın şu Starbucks'ı Ben: Kimsiniz? Numaramı bağış yerinden mı buldunuz? 05**: Yok sallayarak buldum tövbe tövbe 05**: LAN ATEİST ADAMA İKİ DAKİKADA TÖVBE ETTİRDİN Ben: Oha, siz olmak ateist? 05**: Aynen kanka zebani olmadığıma şükret bence #Ateist #Kahve #İslamikurgu #arkadasiminabisi

Her masal mutlu sonla, bitmez Her seven sonsuza kadar kalamazmış. 9 yıldır beraberdik,iki hafta önce kaybettim . . . İlk ayrılığımız geçen yıl bir sonbahar sabahıydı . İlk defa ayrılmıştık ayrılığın ikinci günü akşamında uzun bir mesajla atmıştı bu şarkıyı bana " S*kerim ayrılığını üç günlük dünya iki günü ayrı geçirdik yetmez mi ? demişti . O gece saatlerce ağlamıştım bu şarkıyı dinleyip mesajı okuyarak . İki hafta önce maçı vardı , okul çıkışında beni durağa bıraktı . Hava yağmurluydu ayrılık vakti geldiğinde ben onun beresini ve dokunmaya kıyamadığım saçlarını düzeltip soğuktan kızaran ellerini minik montumum cebine soktum ." Ellerin ne kadar da sıcak dedi . Gülümsedim ve nihayetinde otobüs geldi . Binerken Hoşçakal sevdiğim ,dedi . Oysa hiç huyu değildi . Nerden bilebilirdim ki onu son görüşüm olduğunu , sabahın 5'inde kardeşi aradı . Kaza yapmışlar . . . Yoğun bakıma alınmış geceden ameliyata girmiş saçlarını çok severdim , saçlarını kesmişler . . . Ayrılırken elimi tutan elleri şimdi buz kesmişti sabahına kaybettim ben onu. Geceden beri zihnimde kalanlarsa hiç susmayan çığlıklar... Toprağını avuçladım çok soğuktu iyi de benim Girayım soğuğu sevmez ki . O ilkbahar adamıdır bu mevsimde üşür şimdi . Özür dilerim sevgilim ellerini ısıtamadım . Tutamadım seni . Giderken hep görüşürüz derdin sen , son gidişinde hoşcakal dedin . Söylesene sevdiğim sen yokken ben nasıl hoşça kalayım . Sen demiştin Girayım üç günlük dünya iki günü ayrı geçirdik yetmez mi diye , 21 gün oldu Giray yetmez mi ? Senle dolu hayallerime yazık değil mi ? Sen inandırmadın mı beni masallara , rivayetlere ? Her şey bir rivayetle masalla başlamadı mı ? Kalk Giray artık yetmedi mi ? Yüzünüzde buruk bir tebessümle okuyacağınız bir kitap (:

"Taylan" dedim gözlerinin içine merakla bakarak. "Efendim, Mavi Kelebek." "Sevdiğin biri var mı?" "Var, neden sordun, Lâl?"dedi alayla gözüme bakarak. Burda alay edecek ne vardı... "Hiç,merak ettim" dedim ve merakıma yenik düşüp devam ettim "Çok mu seviyorsun onu?" "Evet, hayal edemeyeceğin kadar çok hemde" bunu söylerken gözleri ışıldayarak bakmıştı. Hayır, tabi ki kıskanmadım "Hımm, anladım." dedim üzgün bi sesle. "Sakın, kıskandım deme" hızlîca başımı olumsuz anlamda salladım. "Peki, onun yerinde olmak ister miydin?" "İsterdim, beni de hayal edemeyeceğim kadar çok sevmelerini." "Bi insan kendisinin yerinde de olmak istermiş bazen..."