Bu hikaye, kötü çocuk ve masum kızın hikayesi değil.. Bu hikaye kötünün kotüyü, siyahın renksizi, yeşilin kırmızıyı, beyazınsa yalnızlığı bulduğu hikaye... Burada yaraların sarılacağı bir yer yok, Burada kabuk bağlamış yaraların açılacağı, Sıcakların soğukla yanıp kavrulacağı, Soğuklarınsa buz kesip donacağı yer...
O acımasız bir mafya, nitelikli bir sosyopat... Şimdiyse aşık ve yapacaklarının sınırı yok! Mafyanın istekleriyle sıkışmış zavallı bir kız. Onun aksine merhametli ve iyi biri. Ondan kurtululabilecek mi ? yoksa gerçekten ondan kaçış yok mu? Kapak tasarımı: bittiruya (Dilara Candan)
Genç adam fısıldadı kar yağarken ve yeni yıla saniyeler kalmışken, "Aslında biliyor musun? Sonunu bilmeden izlediğim, en güzel filmdi gözlerin. Ve beni bu filmden esirgeme." Gözlerin sahibi ise, "Sevmek, kahverengi gözlerine gökyüzü mavisi sığdırabilmekti aslında. Ve sen benim gökyüzümsün. Ve bu gözler bayım işte bun...
"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana...
''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geç...