Yaşanmış bir hikâyeden alıntıdır... Ben daha 6 yaşındayken büyümüştüm. Abim her geldiğinde "Annemin mektubunun diğer yarısını sana vereyim mi?" Dediğinde kabul etmiyordum. Eğer o mektubu okursam masalık tüm büyüsü bozulur. Hasan bey bazen bana öfkeleniyordu. Neden öfkelendiğini anlıyordum çünkü o "8 bilezik 3000 lira...
Aklı platoniğinde olan Uzay, öbür yandan Poyraz. Poyraz'ı Uzay'a ayarlamaya çalışan Kumsal, Kumsal'a platonik olan Koray. Uzay'ı sevmeye başlayan Poyraz, peki ya Uzay? Platoniğini mi seçecek yoksa Poyraz'ı mı? 🎇🎇🎇 Okulun giriş kapısına geldiğimde sadece durup düşündüm. Kendimi, onu, olmayan ve asla da olmayacak aşk...
annemi ve babamı bir kez olsun görmedim. beni buraya bıraktıklarında 6 aylıkmışım. onları çok merak ediyorum ama bir o kadar da görmek istemiyorum. beni buraya bırakarak benden geçtilerse ben de onları boşvermeliyim değil mi? ama neden hep onların eksikliğini üzerimde taşıyorum? neden hala onları bir umutla bekliyorum...