elveda dedi; yutkunması on saniye sürdü... Mavi elbisesinin eteklerinde rüzgarın dokunuşları dalgalanırken uçurumda elleri bağlı gözleri siyah bantla kapalı sadece bekliyordu. Gözleri karanlığa söz keserken; fısıltıları rüzgara eş oldu. "bilmiyorum, kim bilmiyorum". ardından sadece karanlık... "sakın arkanı dönme, bu...
güneşi hiç sevmezdim peki nasıl güneşle bu kadar bağlıyız genelde kışın bile güneş çıksa nedense güneşten kaçardım beni bunalıma katardı ama bu güneşle olan bağımmış burda güneş kızı olarak yaşadığım iyi kötü ne varsa ben yinede mutluyum seni seviyorum güneşim🌞🌞🌞🌞🌞
