0545.......: Annem her kış Kuran Kursu'na giderdi 0545.......: Beni de yanında götürürdü 0545.......: Oraya gitmeyi hiç sevmezdim 0545.......: Sonra sen beni yanına çağırmıştın 0545.......: Seni de annen getirmişti 0545.......: Onlar hocayla Kuran okurken biz ikimiz dış tarafta beş taş oynardık 0545.......: Hatırlıyor...
Vampir içinde #11 16.07.2018 Vampir içinde #13 31.05.2018 Bilim kurgu içinde #77 Arkamda ki adım seslerini duymamla olduğum yerde kalmam bir oldu. Bu saatte dışarıda olmak başlı başına bir hataydı. Hareket edemiyordum. Bir güç ya da bir şey beni engelliyordu. " Kim var orada? " dedim. Cevap almamış olmam şaşırtmamışt...
Mutlu sonlar her zaman mutlu başlangıçların getirisi değildi. Ya da mutsuzluklar mutlulukla bitmez diye bir kural yoktu. Ağlarken gülünmez, gülerken ağlanmaz diye bir yargıda kalmamıştı. Herkes her an her şeyi yaşayabilirdi. Anlar farklı gereksinimler sunardı. Bazen verilen sözler tutulmaz, bazen istenilmeyen şeyler y...