Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.
Ben Efnan Zahredar. Kendimi ailemin biricik kızı, okulumun örnek öğrencisi, dostlarımın sığınağı sanırken yaşadığım her şeyin gittikçe çirkinleşen bir yalan olduğunu anladığımda artık çok geçti... Atıldığım karanlık kuyuda uzattığım ellerimi tutan adamın ellerine tutsak kaldım. Onun cehenneminde yanarken günahlarla ku...
Beyaza bulanmış bir kadının en çekici hâli Nefesi ateş Ruhu kor bir kül tanesi olan o adam... Mirza Mahzaroğlu Demre Remizade... Onlar.... Yalancı bir ruhun Ufalanmış kırıntılarından beslenen Bire...
"Bir dal sigara kadar ömrün var." dedi alaycı gözleriyle bana bakarken. "Ama öldürmeden süründürecek kadar etkim olduğunu kabul ediyorsun." dedim elimde tuttuğum bıçağı bilemeye devam ederken. "Sorun da bu ya..." dedi alaycılığının yanında düşünceli bir şekilde. "Senden kurtulmam gerek ve sen kendinden vazgeçmiyorsun...
- Özür dilerim. Sizi bu şekilde korkutmak istememiştim ama anlatmamı istediniz. • Sen anlattığın şeylerin normal bir süreç mi olduğunu düşünüyorsun? • Hayır yani, düşünüyorsan güzel kafa yaşıyorsun. • Ama normal insanlar böyle yok fotoğrafı bulmak, yüz tanıma sisteminden araştırıp veri tabanından bilgilerine ulaşma...
"Demek seni öpebilirim. Buna izin veriyorsun öyle mi?" dediğinde yine karnımda bir karıncalanma oldu. "Küçük!" dedi dikkatimi kendine yeniden toplamak istercesine. "Eğer seni öpersem ve bu hoşuma giderse..." dediğinde sessiz bir beklentiyle sadece gözlerinin içerisine bakıyordum. "Sadece benim olursun." Bu bir sanal...
Bir hayal kurdum. Yakışıklı bir adam ve gülümseyen bir kız. Ama kurarken kimse bana gerçek olmaz demedi. Bir hayat kurdum. Hayallerimin gerçekleşmemesinden çok daha acı verdi... Ne aşk var ne de hayal... O var. Behzat Sadrazade Ölüme tutkun çocuk... BU GERÇEKLERDEN ESİNLENMİŞ BİR HİKAYEDİR
