Odada kalbimin atışları volta atıyordu beraberinde getirdiği şey ise açık seçik korku idi. Hiçbir şeye benzemiyordu o karanlık. Kapıyla bütünleşmemişti. kapının hemen önünde duruyordu. Kendimi yatak başlığına dayadım. Dizlerimi kendime çektim Gözlerimi kapatıp dua etmeye başladım Belki de giderdi Kim bilir? O an bir...
Yağmurlu ve sisli bir zamanı hatırlıyordu. Ruhunun ebedî çöküşlere meğer o an da tutulacağını bilemezdi. Hiç olmayacak birinden aşk itirafı aldığı gün kaderi değişmişti. Reddettiği adamın geri dönüp pes etmeyişini görünce içini korku kapladı kadının. Gaddar olduğu kadar, tüm tehlikeliliğiyle koca kasabada insanları di...
Gece boyu izledim; Çadıra düşen gölgesini. Peçesini indirişini, Sigarayı yakışını.. Üfleyişini geceye.. Yer yer çadıra dönüp bakışını.. Nefes alıp verişini.. Gözlerinde hiç korku yoktu, deli cesareti okunuyordu yüzünün her köşesinden. Büyük kalabalıklarda dahi kaybolmayacak bir güce sahipti. Herkese göz gezdirirdiniz...