(sınıfta büyük bir gürültü kopar ve ben meraklı iş başında) -Noldu yine? -Eee,şey kapıyı kırdım ben. -Neee!!Hayır başka gün bulamadın mı,bugün sınıfta toplantı var,öğretmenler toplantısı. -Valla kusura bakma Nefise kırarken gününe dikkat edemedim.Bir dahaki sefere günü sana sorarım öyle kırarım.Tamam mı? *** -Çocukla...
Beni kendine doğru çekip son kalan iç çamaşırımı da yırttığında artık saklanabilecek bir yerim kalmamıştı.. Bacaklarımı aralayıp üstüme uzandığında sadece fısıldayabildim.. -"Ben hala bakireyim... Lütfen.. Lütfen.." Ama bu sözlerim onu pek etkilememişe benziyordu.. -"O halde en eğlencelisinden başlayalım" dedi ve ben...
"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağ...
Annesinin ölümünden sonra babasıyla yaşamak için koreye taşınan bir kızın hikayesi.... Yeni bir ülke Yeni bir ev Yeni arkadaşlar Ve yeni bir aşk..