EHVENİŞER
Hayat onu zorlu bir hayat mücadelesine itmişti. O bu hayatın içinde doğmuş çıplak gözlerle şahit olmuştu. Sessizdi. Belki de bu bir yakarıştı. Duyanı yoktu. Bencildi herkes. O yerde savrulurken bir el uzandı. Ya o el çıkış yolu olacaktı ya da sonsuza kadar bu hayata mahkum kalacaktı. Kararsızdı. Belki korkuyordu bira...