KUYUDAKİ HANÇERLER

Önce kırılan umudumun parçalarını hissettim ellerimde, hedeflerimi yerleştirdiğim binamı saniyesinde yıkan. Sonra yüreğimde acıyı. O acı oraya bir yuva kurdu, ama evini yıkmak ise benim elimdeydi. O eve yürürken yere basan her bir adımım nefretimi daha da körüklüyordu. Yağmurun damlalarını yüzümde hissettim. Bir ağa...