Ölüm Kokan Papatyalar
Ve sen geldin, atmayı unutmuş kalbim can buldu. Ve sen gittin, ben bittim. Ve ben bitince, seninde sonunu getirdim. Başlangıç tarihi; 18 Nisan 2020
Ve sen geldin, atmayı unutmuş kalbim can buldu. Ve sen gittin, ben bittim. Ve ben bitince, seninde sonunu getirdim. Başlangıç tarihi; 18 Nisan 2020
O gece karanlık sokakta iki siluet belirdi; biri intikâm ateşini ruhunda kaynatan kız, diğeri soluklarına ceset gömen adam. İntikam hırsıyla ruhlarını kaybeden iki bedenin, hastalıklı derecede kıskançlıklarıyla birbirine mühürlenmesinin hikâyesi.
Tehlike altında bir kent. Kayıp bir anahtar ve kilitli bir kapı. Şakaklardan sızan susmak bilmeyen fısıltılar onu çağırıyor. Görev; üçüncü dolunay tutulmadan Andora'yı kurtar. (04.08.2017)
Kısa hikaye | Tamamlandı 'Adını aklımdan geçirirken dahi ruhumu sızlatan o kadın, Züleyha. Söylerken sesimi titreten güzel Züleyha. Söyle bana ne zaman işledin bu kadar içime? Yoksa ben mi gömdüm seni bu kadar derine...'
Bir acı yel savurdu yürekleri. Kağır olan kalpler isyanını dile getirmek için ruhlarını ateşe attı. Gecenin koynunda derbeder olmuş adamın aşkına yıldızlar ve ay şahit olurken, karşısında bitap düşmüş kadın gecenin sessizliğine bürünmüştü. "Sana elimi uzattım. Sen ise uzattığım ele hançer batırdın!" dedi kasırga misal...
Gerçeğin kıyısında ruhunu teslim etmeye hazır bir kadın. Ve onu kendi gizemine ortak eden bir adam. İki farklı hayatın acılarıyla yeşeren mutluluk tohumları. Küçük tesadüfler geleceği belirlemekte bir anahtar mıdır? Yarım kalmış gizemi çözmek için hala geç değil. Kaçış, hiç bu kadar kaçınılmaz olmamıştı...