Dümdüz, simsiyah bir yol. Sonu görünmüyor, hatta bir adım sonrası dahi yok. Zifiri karanlık, her şey belirsiz... Ne yapmalıydı bu durumda? Bu yola birinin ışık tutmasını mı bekleyecekti? Asla. Başkasının ışığına muhtaç olmaktansa, kendi ışığını oluşturmalıydı insan. Korkuyla derin bir nefes aldı ama kararlıydı, bir ş...
Bedenim küçük ve zayıftı. Ancak korunması gereken kişi ben değildim. Benim dışımdaki herkesti. Varlığım tanrıya bir hakaretti. Bedenim günahların en büyüğünü yaşatıyordu bana. Cehenneme gidecektim. Ölmeliydim. Hiç var olmamam gerekiyordu. Ben dünya üzerindeki hem en güzel hem de en kötü şeydim. Yine de yaşama iç güdül...
Ben Dünya. Kendi hayal diyarımda okuduğum kitaplar ve tanıdığım bir elin on parmağını geçmeyecek sayıdaki insanlarla yaşayıp gidiyordum. Kahverengi bir çift gözde takılı kaldığım o gün, işte tam o anda gözlerimiz birbirine ilk kez tutunduğunda, bizim hikayemiz bir Fikret Kızılok şarkısında başladı...
Hayranı olduğunuz bir kişinin kız kardeşi olduğunuz ortaya çıktığında ne yapardınız? Peki, bu bir rüya olsa? Ve siz, bu rüyadan bir türlü uyanamıyorsanız! Uyanmak için çaba mı sarf ederdiniz? Yoksa bir ömür bu rüyada mı kalmak isterdiniz? *** Emma gerçekliğe inanmasına rağmen kendisine sunulan bu fırsatı nasıl...
