LACUNA

Gökyüzünden yere sicimle inen damlalar kızın canını acıtıyordu. O damlalar bir olup toprağa karışıp acıyı ortaya çıkarıyordu. Kız oradaydı, yalnızlığa ve kimsesizliğe terk edildiği yerde duruyordu. Yağmur damlaları kızın saçlarına tutunup bir oluyor, rüzgar tenine bir bıçak misali saplanıp kalıyordu. Ama o üşümüyordu...