Electric Blue (Niall Horan FanFiction)
Değişik bir his. Kimsenin yaşamadığı bir gariplik var sanki.. Gözleri.. Adeta ''Elektrik Mavisini'' andırıyordu. Unutamıyordum. Korkuyordum. Üşüyordum. Çok..
Değişik bir his. Kimsenin yaşamadığı bir gariplik var sanki.. Gözleri.. Adeta ''Elektrik Mavisini'' andırıyordu. Unutamıyordum. Korkuyordum. Üşüyordum. Çok..
"Hayatım boyunca ilk defa oturduğum yerde ayaklarımın yere değmediğini hissettim."
“Canım kızım, Seni kollarıma aldığım ilk anı bugün gibi hatırlıyorum. Minicik, sıcacık ve savunmasız, pamuk gibi.. Bembeyaz. Şirin. Beyaz kelebeğim, sen artık kanatlarını çırpmaya başlıyorsun. Hayatın zorlu, ama aynı zamanda güzel yolunda uçmaya hazırlanıyorsun. Umarım bu yolculukta kanatların hiç yorulmazlar, daima...
Deli gibi aşık olduğu 'Sarı Teletabi'sini hatırlayamayan 'Deniz Kızı'na bir söz verdi Niall... "Tüm anılarımızı canlandıracağız. Hemde senin anı defterin sayesinde... Sen hatırlayana kadar..."
Dudağına kısa soluklu bir öpücük bırakarak "Ama ben seni yeniden sevmeyi seviyorum." dedim. "Bende, seni yeniden sevmeyi seviyorum. Seninle ilgili her şeyi seviyorum." dedi ve tekrar dudaklarıma yöneldi.
Annesi ve babası ayrılmış iki kişi. Birinin annesi, diğerinin babası birbirlerine aşık oldular. Onlar üvey kardeş olsalar da, hiçbir zaman birbirlerini öyle görmediler. Herkes onlara kardeş dese de onlar bunu umursamadılar. Çünkü onlar birbirlerine aşık olmuşlardı.
Tam hayatında dönüm noktasının kalmadığı umarken Niall, aslında büyük bir kasırganın ortasındadır. Hatırladığı küçük sayılabilecek bir anı, onu koskoca bir arayışın içine sürükler. Ve bu sürüklenişte onu ayağa kaldıracak kişi aslında onu daha çok yerden yere çarpacak kişidir. Ama tüm düşüşlere rağmen yerden kalktığınd...