Sıradan bir genç kız olan Ada Çağlar, Kızların belalı gözdesi Giray Ateş, Ada'ydı o. Uçsuz bucaksız bir okyanus da terk edilmiş bir ada. Annesiz ayakta kalabilmeye çalışan genç bir kız. Babası olmasına rağmen bu hayatta ki sevincini kaybetmiş küçük bir kız çocuğu. Babasıydı bu hayatta kalma sebebi, babasıydı bu hayata...
Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel...
♥ Gözleri miydi insanın kaderini belirleyen? Kapkaranlık gözlerinden sebep miydi bu acı dolu hayat? Gece gözlerine okyanuslar kuran bir kadın mı aydınlatacaktı dünyasını? Ondan sonra mı kurtulacaktı ömrünün karasından? Sevdiği kadından uzak, sevilmeyi hiç bilmemiş dilsiz bir yürek, Sevdiğini kabul edememiş, okyanus...
