Bir elin beş parmağı... Biri olmasa hepsi eksik, hepsi yarım. Ama eğer bir aradalarsa sırtlanabilirler yükünü tüm dünyanın. Onlar kanlı bir çemberin içinde sürdüyorlar hayatlarını. Etrafta ceset kokusu var, bir de acıyla örülmüş duvarlar... Sıkışıyorlar, sıkıştıkça birbirlerine sığınıyorlar. Yeri geliyor, o duvarlar...
İkizim gelen topu karşılayıp bana attı. Ben de topa smaç basınca,karşı tarafa geçti, ama topa çok hızlı vurduğum için onun kafasına gelmişti. "Ahh! Napıyorsun! Sen delirdin mi?" "Benim ne suçum var top senin kafana gelmek istemiş!" Dedim gülerek o da bana tam tersi sinirle bakıyordu. "Bari akıl geldi mi?" Dedi Öykü...
Ada ve Arya görüntüleri ne kadar benzesede ruh olarak iki zıt kardeşler.Bu hikayede anlatılan da onların arkadaşları,düşmanları ve aşklarıyla neler yaşadıkları.Bakalım hikayede işler nasıl gelişecek:)