BERMUDA... Adının hakkını vermiş ve onları tıpkı ŞEYTAN ÜÇGENİ gibi çepeçevre sarmış ve yutmuştu. Onlar aslında ölüler değil, kaybolanlardı. VE BU SIR; Dünya'da sadece birkaç kişinin gözlerinin arkasında saklanıyordu. BEN DE ONLARDAN BİRİYDİM! VE O'NU TEKRAR BULMAK ZORUNDAYDIM.
Hiç beklenmedik bir anda, soğuk bir adam dahil oldu, sıradan olmaktan sıyrılamayan hayatlarımıza... Sadece onun varlığıyla, bütün hayatımın ipleri koptu ve başıboş kalan kaderim, Kızıl Gözlü Adam'ın varlığıyla şekillendi; ellerinde yoğruldu, gözlerinde boğuldu. Acı çektiğimde bilirdim ki, o da acı çekerdi. Ölümle yüzl...
"Beni özgür bırakan sendin, Duru. Kanatlandığım için beni suçlayamazsın." Albatros kafesin dışındaki özgürlüğü yeniden tattı. Acıları peşine takarak, kanatlarını kanlı günlere doğru açtı. Ama zihnine çöken karanlık pusun altında hiç kimsenin göremediği, siyah gözlerine bakıp da kimsenin ayırt edemediği bir farklılık...