Sadece gözlerimin içine bakıyordu.Gözlerinde sessiz çığlıklar vardı.Bunu görebiliyordum.Kalbim ağzımda atarken gittikçe yanıma yaklaşıyordu.Korkmaya başlamıştım. "Sen"dedi sessizce. Kalbimin sesini duyabiliyordum."Senin diğerlerinden farkın ne?"dedi eli yüzüme dokunduğunda."Neyden bahsediyorsun?"dedim şaşkınlıkla.Ellerini çekti ve arkasını dönüp yürümeye başladı.Arkasından bakıyordum ki biranda durdu.Tekrar bana döndü ve şu sözleri söyledi "Senin diğerlerinden farkın ne ki kalbim atıyor?"dedi ve yürümeye devam ederken birden ortadan kayboldu.İşte o zamam Araf 'ın ne demek istediğini anlamıştım..