"Ang totoong paghihirap ay wala sa bigat ng trabahong pinapasapan ng katawan kung hindi na sa bigat ng problemang dinadala at dinadama ng puso't isipan." Ito'y isang ordinaryong kwento na hindi natanggap sa isang 'tawag ng pasahan' dahil sa mga nakakahiyang kadahilanan. Nagkahiwalay dahil sa masalimuot na kahapon. Isang amang tuluyang gumuho ang mundo. Nakalimutan ang na sa kanya at ang nawalay ang laging laman ng isipan. Nagalit ang isa dahil siya'y naloko't pinaasa mula sa inaakala niyang pagbabago. Sumabog ang nagniningas niyang dibdib at hinayaang siya'y tupukin ng apoy hanggang sa kanyang kamatayan. Ngunit siya'y nasagip ng isang taong maituturing na karugtong ng kanyang pagkatao, ang kanyang kapatid. O ordinaryo nga 'di ba?
1 part