Sokakta adımlarımı atarken insanları izliyorum bir yandan... Yağmur damlaları yanaklarımı yalarken bir yandan da gözyaşlarımla kavuşuyor yavaşça. Ağlamaktan kıpkırmızı olduğunu tahmin ettiğim gözlerle yürürken o endişeli insanların beni fark etmeyişi hoşuma gidiyor. Burda kimse kimseyi yargılamayor, herkes kendi üzüntüsü içinde yitip gidiyor.