"Το χρώμα σου δεν έχει σημασία... Αφού λάμπεις σαν το φως" της λέω, καθώς κοιτάζουμε τα αστέρια. "Δεν έχει σημασία αν είσαι πλούσιος η φτωχός... Αρκεί που είσαι καλός άνθρωπος και πάνω από όλα φίλος μου" μου λέει πίσω και κάνουμε μια σφιχτή αγκαλιά. Ακόμα και αν δεν ήθελα να την βλέπω όταν γνωριστήκαμε... Τώρα ξέρω πως έχει κερδίσει ένα ξεχωριστό κομμάτι της καρδιάς μου. Είναι οικογένειά μου και αυτό δεν θα το άλλαζα με τίποτα στον κόσμο. Είμαστε διαφορετικοί... Αλλά ταυτόχρονα, είμαστε ίδιοι. Και αυτό είναι που κάνει την φιλία μας ακόμη πιο όμορφη. Αυτό δεν είναι το τέλος, αλλά μια νέα αρχή.