හත් ගව්වකින් දුරක නසා දිවි පිපුණාට තල මලක රොන් කෙමිය ගුණමකු ද කියාපන් පීදිලා යස රුවට රන් පාට කෙමියකම මව් නසන උණ මලක හදින් යළි අසාපන් වට නසන මව් මරන තල මලට උණ මලට බඹර තටු ඒ තරම් ලොබ ඇයි ද සොයාපන් තඹර වුව අත හැරම සමනල් ද බඹර තුඩු මත් රසක් සොයන එක අකැප දැයි කියාපන් උණ මලක් තල මලක් නොවෙන වග සාපයක් ලියා සඳ දේදුන්නෙ හංගලා තියාපන්