I kiedy już będzie ciemno odszukamy się po dotyku, lecz wtedy nie wzdrygne się na to zetknięcie naszych słabości, tak samo jak tego nie zrobiłam za pierwszym razem.

Czeluści moich tchnienie,
Wydam z siebie ostatnie westchnienie,
Gdy kroczyć po ciemku mi przybędzie,
I ciemność zwycięstwo zdobędzie,
Wtem zatopie się głęboko,
Że nie dostrzeże tego ludzkie oko,
Tonąc będę aż do dna ,
Lecz przykryje to tylko jedna łza.