Hakan Yiğit

Ah be kadın. Şimdi ne güzel uyunur yanında. Saçlarının kokusu vurur burnuma , ara sıra öperim boynunu. Üşürsün sen , sabaha kadar üzerin açılmasın diye nöbet tutarım. Öperim yine. Sonra tekrar. Sonra yine. Bu böyle hep sürer. Arada gözlerini aç bak bana, yanımda uyuyor olsan bile ben seni özlerim. Seni öpsem bile, dokunacak kadar yakınımda olsan bile ben seni çılgınlar gibi özlerim. " Sahi şimdi ne güzel uyunur du yamacında. "