"Δεν πίστεψα ποτέ σε παραμύθια... ή τουλάχιστον σε παραμύθια που έχουν καλό τέλος. Όλο αυτό ήταν σαν μου έβγαζε από μέσα μου τον χειρότερο μου εαυτό...τον εαυτό που δεν θέλω να έχω. Αίμα κυλούσε από τον καρπό μου προς το ξύλινο πάτωμα του δωματίου της. Έκανα μερικά βήματα προς το κρεβάτι της, ξάπλωσα και έκλεισα τα μάτια μου. Ένιωσα να μεταφέρομαι μακριά από όλο αυτό.
<<Τι σου συμβαίνει;>>
<<Bella, τι κάνεις εδώ; Πώς;>>
<<Δεν σε αναγνωρίζω.>>
<<Το λες εσύ αυτό;>>
<<Πιστεύεις στα παραμύθια;>>
<<Δεν πίστεψα ποτέ σε παραμύθια... ή τουλάχιστον σε παραμύθια που έχουν καλό τέλος. Το ξέρεις αυτό!>>
<<Καιρός να πιστέψεις. Πάρε αυτό θα σε βοηθήσει να θυμηθείς ποια ήσουν.>> Μου έδωσε κολιέ μου είχε πάνω του για σχέδιο μια νεράιδα. Χάθηκε στο περίεργο σκοτάδι που είχε απλωθεί στο δωμάτιο.
<<Skyler...>>
Άκουσα να ουρλιάζει μια γνώριμη φωνή. Άνοιξα τα κατακόκκινα πρησμένα μάτια μου και γύρισα προς τα αυτήν.
<<Μαμά.>>
Αναφώνησα και έχασα τις αισθήσεις μου.
Ξύπνησα με έναν περίεργο πονοκέφαλο. Τι έχει συμβεί; Που είμαι; Κοίταξα τριγύρω μου. Όλα ήταν άσπρα.
<<Ξύπνησε!>>
Άκουσα μια γυναίκα να λέει
<<Τι συμβαίνει;>>
Ρώτησα και κοίταξα τρομαγμένα.
<<Όλα καλά γλυκιά μου, όλα τελείωσαν. Είσαι καλά. Ορίστε πάρε αυτό.>>
<<Που το βρήκατε αυτό;>>
Ρώτησα τώρα πλέον φανερά αναστατωμένη.
<<Το κρατούσες όλη την ώρα. Κάποια στιγμή σου έπεσε. Πρέπει να είναι κάτι σημαντικό για εσένα.>>
Το κολιέ με την νεράιδα..."
Ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο Buried Secrets. Αύριο θα ανέβει το κεφάλαιο. Πώς σας φαίνεται μέχρι στιγμής;
Καλό καλοκαίρι ♥️