"Bir varmış bir yokmuş. Herkesten uzak, bir kasaba da yaşayan küçük bir kız varmış. Küçük kızı hiç kimse sevmezmiş ama kız o kadar güzel o kadar iyiymiş ki
sırf onu tanımadıkları için herkes dışlarmış ama yine de ayakta durmayı başarırmış. Bu kızın çok sevdiği bir çikolata varmış her yıl parasını biriktirip, kasabanın diğer ucundaki çikolata dükkanına gidermiş. Ve bir gün yine sevdiği çikolatayı almak için yola koyulmuş hızlı olması gerekiyormuş yoksa o dükkana varmadan dükkan kapanır kızda çikolatayı alamazmış. Küçük kız dükkan kapanmadan yetişmek için koşmaya başlamış ama ne koşmak. En sonunda kız dükkana varmış bir sevinçle içeriye girmiş. Kız çikolatayı aramış aramış ama bulamamış. Küçük kız çok üzülmüş evine geri dönerken yağmur yağmaya başlamış kız ağlayarak yağmurun soğukluğuna bırakmış kendini."
Hayatta hep böyle değil midir bir hiç uğruna hayallerimizin peşinden koşarız ama sonu yine hüzün o yüzden koşmayı bıraktım birazda yağmur ıslatsın kalbimi yoksa içimdeki ateş başka türlü sönmeyecek...