.:MordercaBezSerca:.

Na profilu @-marek-sen-   pojawił się audio z jednego ze świeższych i lepiej dopracowanych tekstów: 
           „1‰. Czarny miś, biały miś” Link do nagrania: https://youtu.be/sO_grLqwpxU

@-marek-sen-  opublikował na swoim tujubowym profilu audio z kolejnej "Popromiennej..." pt. "Dorotka i blaszany D.R.W.4L
          https://www.youtube.com/watch?v=0TszOIChEW0&t=6s
          
          Moje pierwsze opowiadanie postapo i pierwsze po powrocie do pisania po kilkunastu latach przerwy. Tekst miejscami nieco kostropaty, ale w interpretacji pana Marka na pewno niezwykle ciekawy :D. Polecam ten i inne audiobooki na profilu @-marek-sen-

Antologia "Ku gwiazdom 2022" już dostępna w sprzedaży.
          https://wydawnictwoix.pl/produkt/ku-gwiazdom-antologia-polskiej-fantastyki-naukowej-2021/
          
          Pośród zamieszczonych w niej opowiadań znalazł się mój debiut "Imitacja".

Na profilu @-marek-sen- znajdziecie linka do kolejnego audiobooka z moich "Bajek Popromiennych". Polecam, bo warto :D

Brawurowa i niezwykle barwna głosowa interpretacja Bajki Popromiennej "Wolska i smok" w wykonaniu @-marek-sen- 
          
          Link: https://youtu.be/2vTTqt3F8Uc
          
          Polecam :]

Moja “Imitacja” zajęła piąte miejsce w konkursie PFFN :D.
          https://pffn.org.pl/konkurs-2021/
          
          36 pkt to może nie tak dużo, ale i tak się jaram niczym młody rolnik podorywką :D

Na Spartańskich Recenzjach ukazała dysertacja  n/t "Szpony i Stal" autorstwa @Sagitt-JT. 
          
          Jarek bardzo celnie wypunktował dobre strony tekstu, łaskawie przymykając oko na niedociągnięcia :]. Polecam uwadze Szanownych. Może ktoś się skusi na przeczytanie opowiadania i napisanie kontr-recenzji? 
          
          link do recenzji: https://www.wattpad.com/1179572699-sparta%C5%84skie-recenzje-w-ramach-akcji-%C2%ABspartanie
          
          link do opowiadania:  https://www.wattpad.com/1077866022-szpony-i-stal-przedmowa

Nowe opowiadanie SF "Otwórz oczy"
          https://www.wattpad.com/myworks/291201650/write/1175641453
          
          Inspiracją była powieść Philipa Dick'a "Człowiek z Wysokiego Zamku". 5k słów szpiegowskiej akcji. Zapraszam ;]
          
          "Seria z au­to­ma­tu za­dud­ni­ła o as­falt tuż obok burty wozu. Wi­ro­lot z hur­go­tem prze­le­ciał nad nimi, kła­dąc w zwro­t do ko­lej­ne­go ataku. Żoł­nierz sie­dzą­cy z tyłu krzyk­nął:
          
          – Jakie roz­ka­zy, po­rucz­ni­ku?
          
          Ko­lej­na seria za­grze­cho­ta­ła o dach ka­bi­ny. Na bla­chach wy­kwi­tła nie­rów­na linia prze­strze­lin.
          
          – Nic wię­cej nie wy­du­szę z tego sta­re­go grata! – ryk­nął kie­row­ca i odbił w bok, spy­cha­jąc z drogi po­li­cyj­ny mo­to­cykl. Ma­szy­na za­ha­czy­ła ko­szem o drze­wo i razem z dwu­oso­bo­wą za­ło­gą po­le­cia­ła pi­ru­etem na mur ogro­dze­nia. Pierw­sze dwa ra­dio­wo­zy wy­wi­nę­ły się bo­kiem, ale trze­ci ude­rzył pro­sto w pod­no­szą­ce­go się z ziemi mo­to­cy­kli­stę."

Nowa kładka do "Ballady o prawiesnorku". IMHO idealnie oddaje klimat tej historii.
          Projekt i realizacja: @Sutsui #sławędajgrafikowi
          
          Muchas gracias, el Comendante! :D
          
          https://www.wattpad.com/story/268632378-ballada-o-prawiesnorku

Ballada o prawiesnorku cz.XVIII
          
          Szturmowiec przejął prowadzenie trzyosobowego oddziału. Niebieska latarka wyciągała z mroku najbliższe pięć, sześć metrów tunelu. Szeroki na półtora i wysoki na dwa i pół metra chodnik prowadził prosto na północ. Gdyby nie ekran PDA już dawno straciłby poczucie czasu i odległości. Szli zawieszeni w bańce niebieskiego światła, a ciemność otwierała się przed nimi, tylko po to, by zaraz zamknąć na powrót. Takie same betonowe ściany. Te same kable na suficie, podtrzymywane przez identyczne, zardzewiałe uchwyty. Nieczynne lampy… Szturmowiec przystanął. Na środku tunelu wisiał but. Żołnierz zamrugał. Spojrzał jeszcze raz. W niebieskim świetle wyraźnie widział, jakieś pięć metrów od niego, wojskowy, skórzany trep unoszący się w powietrzu podeszwą do góry. Powolutku postąpił dwa kroki naprzód. But wisiał nieruchomo. Postrzępione, pozrywane sznurówki zwisały smętnie. Cholewkę pokrywały ciemniejsze plamy. Takie same zebrały się na betonowej posadzce poniżej. Szturmowiec przyklęknął i ostrożnie zajrzał do środka buta. W bladym, niebieskim świetle coś błysnęło mdłym kolorem z wnętrza. But nie był pusty.