-erekcja

czasem łapie się na refleksji że odejście od one direction, koncertowania i ogólnie „popu” było moją reakcją obronną po śmierci liama. Musiałam całkowicie zmienić otoczenie muzyczne bo wszytsko mi o tym przypominało, a ja chyba nigdy się z tym nie pogodzę. Aktualnie od ponad 8 miesięcy nie słuchałam praktycznie nikogo z moich ubiegłorocznych ulubionych artystów. I z jednej strony cieszę się bo uwielbiam kpop i wreszcie mogłam do niego wrócić, ale z drugiej tęsknię za sobą z tamtego okresu. Tęsknię za byciem fangirl non stop, tęsknię za ludźmi z którymi wtedy miałam kontakt. I czuję się okropnie z tym że nawet nie mam ochoty słuchać osób które były dla mnie codziennością. Kinda sucks 

ja chcę tylko przeżyć ten rok i zdać maturę

Nie wiem co mam zrobić z jedna relacja, niby chce mieć z nim kontakt, ale jego zachowanie dosłownie doprowadza mnie do szału. Nie umiem mu zaufać i pewnie nigdy nie będę umiała, zachowuje się jak dziecko i bardzo mydli oczy jeśli chodzi o tematy uczuciowe. Z drugiej strony uwielbiam z nim rozmawiać i grać w robloxa (nie usunęłam go z życia tylko przez to że nie mam znajomych w roblox). Znamy się z 5 miesięcy ale przez ten czas nie jestem w stanie stwierdzić kim tak naprawdę jest ten człowiek i czego ode mnie chce. Idę spać aczkolwiek muszę to sb rozpisać i przemyśleć 

nie tęsknię za żadnymi znajomościami z podstawówki, poza jedna. Tak właściwie już od 2 lat chcę napisać i zaproponować spotkanie ale myślę że to byłoby zbyt awkward i nadrobienie tak długiego czasu to przesada

czuję się chyba lepiej???? nwm

do czego ja się kurwa doprowadziłam 

tbh jestem na skraju aktualnie 

od ponad 2 tygodni nie poszłam spać przed 5 i nie spałam dłużej niż 5 godzin 

Śpię i jem tyle co nic, pisze tylko do jednej osoby, całe dnie i noce oglądam dramy żeby nie myśleć o rzeczywistości i wypieram absolutnie wszystko 
          Yeah, i miss the rage 

Patrzę na siebie i nie jestem w stanie pojąć jak można się tak bardzo zmienić w ciągu kilku miesięcy