Ben hayat denizinde ufak bir sandalım.Kimine küçük gelebilecek dalgalar beni kolaylıkla devirebiliyor. Düne kadar hayatımda artık dalga yok,sakin bir akıntıda boşluğa doğru sürükleniyorum derken,kendime geldim. Şimdi belli bir hedefe kürek çekiyorum, yönümü kendim belirliyorum.Ama bir sorun var, sanırım biraz korkuyorum. Büyük dalgalar, fırtınalar gelip de beni devirir diye,yada etrafımdaki büyük gemiler beni görmezden gelip alabora edecek diye ödüm kopuyor.
Yorulmaktan,pes etmekten, vazgeçmekten korkmuyorum.