bu aralar hep sendeyim ben. kitap okurken, şarkı dinlerken, şiirler yazarken bir sen varsın aklımda. ne yazdığımı bilirim, ne okuduğumu, ne de dinlediğimi. bir seni biliyorum bir de o güzel, kahve gözlerini.
dalıp gidiyorum bir anlığına, tek düşünebildiğim ilerde gözlerime nasıl bakacağın oluyor. düşündükçe de batıyorum sanki koyu kahve gözlerinin en derinlerine.
“Böyle genellemeler yaptığına göre, birden fazla kez yaralanmışsın...” Dedi Firuz.
“O kadar emin olma. Nar da dışarıdan bakıldığında yekpare görünür. Oysa içinde birbirine geçmiş binlerce çekirdek barınır. Bir yara, bin yaradır aslında.”