@-kirikpusula
"ben senin sevdiğin,eğer gerçekten sevdiysen o Korel'im. lütfen beni öldükten sonra o şekilde hatırla, diğerlerini boşver."
"ben gidiyorum minel. gitmek kelimesi seni parçalamasın;gitmek ve terk etmek aynı şey değildir. sen beni terk ettin,ben gidiyorum ve bu gidiş, karşımdaki en doğru yolu görebildiğim için. senin terk edişlerin ise benim en yanlış yollarımdı. hangi yollar mı? onlardan söz mü edeceğim?"
korel'in minel'i var ama minel'in korel'i yok. olamaz,hiç.’
“her neyse turuncu,her neyse.”
biliyorum,beni unutmak için çabalıyorsun. biliyorum,bunları okumak sana birer eziyet gibi geliyor ama yazmadan da duramıyorum. gideceğim minel,söz gideceğim. ama gitmeden önce bunları yazmam gerekiyor,mezara acıyla giremem.’
özür dilemek isterdim turuncu ama ben özür dilecek biri kadar masum değilim ama yine de özür dilerim turuncu,sana kendimi her seferinde hatırlattığım için.*
hayatım boyunca kimseye mektup yazmamıştım,şimdi bakıyorum da yazdıklarımın sonunda hep senin adın var. çoğunu yırtıyorum ama bazı sözlerim zihnimde tekrar ediyor,onları yok edemiyor,susturamıyorum.
sana öyle şeyler yazdım ki turuncu,okusan kalbin kırılır o yüzden okuma. okuma ki kalbin kırılmasın.
O Minel,ben Korel iken ne o beni dinlemeyi seçer,ne de ben artık yalanlardan uzak durabilirim. Artık çok geç. Ölüme yakınım.’
hayatım boyunca her şeyi düşünmüştüm ama bunu hiç düşünmemiştim. hiç aklıma gelmemişti,minel olabileceğin.
sen bilmiyorsun belki ama kırık pusulalar,kırık çerçeveler var hayatımda.
