midnight

içimde bir yer var, seninle dolan, seninle anlam bulan ve sen yoksun eksilmeye yüz tuttuğumda, sarhoş olduğumda ve kanlar aktığında. ben bir başıma kaldım, bu soğuk alanda ve bu boş diyarda, burada olmadığında.

güzel olan hiçbir şeye layık değilim ben.

nasıl ve ne hissedeceğimi bilemiyorum. parçalara ayrılıyorum ve asla birleşemiyorum.

birkaç parça gözyaşı. 

ben artık bana aniden gelip sarılan ve bırakmayan sıcak kollar istiyorum. nefesim tükenene dek ağlayayım, omzum sarsılırken vurduğu yer senin o sıcak tenin olsun, kendime geleyim, incindiğim yerleri sar demiyorum. sadece beni çek, beni kollarının arasına al ve dinlenmem için yer ayır. sıcaklığınla hayata döndür beni, yüzümde beliren ufak tebessüm ol. ve tüm bunları yendiğimde, ben de sana seni hiç bırakmayacak şekilde sarılayım. karışalım, beni benden ayırma. birlikte yaşayalım. çok fazla yorgunum, duygularım savrulmuş her bir köşeme, toplayamıyorum, hissedemiyorum. kendimi sevebilmem için bana yol göster. bana tüm korkusuzluğunu ve cesaretini ver. hoyratça öp beni, nefeslerimiz karışsın birbirine. kopamayalım, birbirimize hep bağlı kalalım. benim için kalıplara girme. ben de senin için, sadece sevelim. kırıklarımızı ve döküklerimizi kabullenip, onları sevelim birlikte. beni göğsüne çek, uyut. uyut ki, bir daha hiç uyanmayayım. 

canım yanıyor. canım çok yanıyor. 

ait olduğum hiçbir yer, yok.
          bir evim yok. 

kendimi kontrol edemiyorum,
          sevmekle başa çıkamıyorum. 

ölüyorum, ölüyorum ama kimse bunun farkında değil. 

benim için çabalayan biri asla olmayacak, biliyorum.