Olmasaydın belki baba, benim dönmek istediğim bi çocukluğum olurdu. Kaç yaşında olmak isterdin sorusuna 'ölmeye yakın olduğum yaşlar' yerine 'çocukluğum' demeyi isterdim. Olmasaydın eğer baba, bazı şeyler olurdu. Annem mesela... Mutlu olurdu. Uykularından ağlayarak uyanmazdı. Yüzü gülerdi günün bir kaç dakikası. Varsın baba. Ne benim dönmek istediğim bi çocukluğum, ne annemim ağlamadan uyandığı bi gün ne de güldüğü bi kaç dakika var. Özür dilerim baba, keşke olmasaydın...'