-𝙙𝙖𝙧𝙠𝙣𝙚𝙨𝙨-

Learn from yesterday, live for today, hope for tomorrow.

4 serilik olay örgüsünün ilk kitabı, her çarşamba günü yayınlayacağım. Bugün sadece ilk bölümünü yayınladım Konusu
          "Lanetli bir aşkın ve yasak ilişkilerin yol açtığı bir trajedi, cennetin ve cehennemin sınırlarını aşan bir savaşa dönüşüyor. Bir melek, yasak aşkı uğruna savaşa katılırken, ona kavuşmak için düşman olan bir şeytan da sefere çıkar. Ancak savaşın en kızgın anında, şeytan sevdiği meleği acımasızca öldürür.
          
          Bu korkunç kaybın ardından, meleğin dostları intikam ateşiyle yanar ve şeytanı yok etmek için harekete geçer. Ancak melek kızın abisi, acıya ve öfkeye kapılarak tanrıya meydan okur. Tüm yetenekli insanları bir araya getirerek tanrıyı tahtından indirmeye ve evrenin hakimi olmaya kararlıdır. Ancak bu karar, tanrının hızla karşılığını verir: melek kızın abisi cennetten kovulur ve ardından cehenneme sürülür.
          
          Melek kız ise savaşta öldürülür ve bu trajik olay, meleğin abisinde öfke ve hırsın ateşini daha da alevlendirir. Ancak melek kızın ölümü, sadece intikamı tetiklemez, aynı zamanda diğer melekleri de onun abisine ulaşmaya ve onu kurtarmaya yönlendirir. Evrenin kaderi bir kez daha belirsizlik içine sürüklenirken, aşkın, ihanetin ve intikamın karanlık örgüsünde bir araya gelen karakterlerin çarpıcı ve büyüleyici yolculuğu devam ediyor."
          https://www.wattpad.com/story/351210611?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=Tianasonizm

Sıcak bir aralık gecesi
          Islatır yanmış tenimi
          Yaklaşır o güzel bedeni
          Kendisi yakamoz güzeli...

Söyle nefesim söyle anlat o'na
          Dokunmadı ellerim asla başkasına
          Söyle nefesim söyle anlat o'na
          Açılmadı kalbim, yerin dolmuyor asla...

Uzun bir süre, hatta denemekten bir süreliğine vazgeçmeme yetecek kadar uzun bir süre sonra, yorgunluktan oturduğum yerde geçitten gelen tok bir sesle sıçrıyorum.
          
          - “Ne oluyor?”
          
          - “Bilmiyorum.”
          
          Aynı ses ikinci kez gelirken buz rengindeki geçitte çatlaklar oluşuyor. Ben, dibinde oturduğum çatlağı kontrol etmek isteyerek ayağa kalkarken yüzü bembeyaz olan Craig, insanüstü hızıyla beni tutup geçitten uzakta yere yatırıyor.
          
           Daha çok üzerime kapanıyor diyelim.
          
           Gelen üçüncü tok sesiyle birlikte geçit paramparça oluyor.
          
          Oksijen!
          
           Gerçi oksijeni alabilmek için üzerimdeki ağırlığa oldukça direnmem gerekiyor. Fakat onun bunu fark ettiğini sanmıyorum.
          
           Aslında fark etmesi için ismini bir iki kez tekrarlamam gerekiyor. Ve bunu, vücudumun verdiği tepkileri bastırmaya çalışarak yapmak oldukça zor dostlar. Kendimi bu ağırlığa bastırmak- veya dudaklarımdan dökülmek üzere olan inlemeye izin vermek çok kolay olurdu.
          
           Of Tanrım! Eminim ki bu tamamen zihnimin oksijensiz kalmasından kaynaklanıyor.
          
           Kesin öyle!
          
          ***
          
           3 kitaplık tamamlanmış serimden her hafta en az bir yeni bölüm yayında! Lutfen yorumlarınızı esirgemeyin, dilerim beğenirsiniz :D