-vexana-

"Zorbaca yasaklar, bir tutkuyu yetişkinlerde olduğundan daha çok perçinler." demiş Balzac Vadideki Zambak'ta. Kesinlikle öyle.
          	
          	Hayatımın her alanında yasaklar, kısıtlamalar oldu. Hepsiyle başa çıktım. Mental olarak çöktüm, depresyona girdim, intihar düşüncelerim oldu, platonik oldum, acı çektim, sınıfta kaldım, derslerim berbatlaştı ama yine de mücadele ettim. "Bir şey yok" dedim kendi kendime. "Senden daha kötü durumda olan insanlar var, bencilsin." dedim. Bencilim evet. Eğer hayatından şikayet etmek bencillikse dünyadaki en bencil insanım.
          	
          	Kendimi avutmaya çalıştım. Kendimi toparlamak için uğraştım. Arkadaşım yoktu. Hiçbir şeyim yoktu. Herkes için çıkarları uğruna kullanacağı oyuncaktan başka bir şey değildim. Yine de güçlü durmaya çalıştım. Bambaşka biri olmaya çalıştım. Kendime yeni bir hayat, yeni bir kişilik yaratmaya çalıştım. Kendimi buraya, ficlere verdim. Ailemin yasaklarından bunaldığımda soluğu burada aldım.
          	
          	Aşık oldum.
          	
          	Ben aşık oldum. Bu sefer kurtuluşu onda aradım. Biriciğimde aradım. Basit bir yanılma veya ilgi çekme çabası gibi görünebilir ama öyle değil. İnsanların neler hissettiğini bilemezsiniz. Benim de öyle. Ben gerçekten sevdim. Yasaktı ama sevdim. Yasaklara rağmen her şeyimle sevdim. Ona umut olmak istedim, ona sarılmak istedim, ona her şeyimi vermek istedim, onu tüm sıkıntılarından kurtarmak istedim. Yasaklar hep engel oldu bana. Yine de pes etmedim, direndim, direnenildiğim yere kadar gittim.

minhoyaolmusum

@-vexana-  umut oldun, sarıldın, yarabandı değil merhem oldun. Her yaranın ilacı vardır ama sen benim ilacımsın.
Contestar

-vexana-

Fakat artık direnmeye gücüm kalmadı. Kurtuluşu aradığım aşkı bile çok gördüler bana. Yapamazdım, aşık olamazdım, ne erkeğe ne de kıza, kimseye. Ahlaksızlıktı bu onlara göre. Başta ciddiye almadım, direnmeye devam ettim ama yediğim tokatlar, hakaretler, aşağılamalar artık büyümeye ve aşılamaz bir hale gelmeye başladı. Yapamadım, pes ettim.
          	  
          	  Şimdi sizler önünde de pes ediyorum. Bir şekilde yaşayacağım ama nerede ve ne zaman bilmiyorum. Hayat eskisi gibi olacak mı bilmiyorum. Aşkıma kavuşacak mıyım bilmiyorum. Yasaklar ve kurallar kafesinden nasıl kurtulacağım bilmiyorum. Ama bir şekilde yaşayacağım.
          	  
          	  Bir süredir yoktum biliyorum. Olacak mıyım bilmiyorum. Beni bekleyen birkaç kişi vardır eminim. Bunların çoğu da belki ficlere yeni bölüm bekleyenlerdir. Üzgünüm, özür dilerim. Bunu yapmayı asla istemiyordum. Bir şeyi yarıda bırakmayı sevmezdim. Fakat hayatımı yarıda bırakmaktansa ficlerimi yarıda bırakmayı tercih ederim. Dediğim gibi ne zaman gelirim bilmiyorum. Kendimde olacağımı bile sanmıyorum. İyi olacağımı da sanmıyorum.
          	  
          	  Hepinize Vexana  ya da gerçek adıyla Mahperi olarak sağlık ve mutluluk diliyorum. Hoşça kalın. 
Contestar

-vexana-

"Zorbaca yasaklar, bir tutkuyu yetişkinlerde olduğundan daha çok perçinler." demiş Balzac Vadideki Zambak'ta. Kesinlikle öyle.
          
          Hayatımın her alanında yasaklar, kısıtlamalar oldu. Hepsiyle başa çıktım. Mental olarak çöktüm, depresyona girdim, intihar düşüncelerim oldu, platonik oldum, acı çektim, sınıfta kaldım, derslerim berbatlaştı ama yine de mücadele ettim. "Bir şey yok" dedim kendi kendime. "Senden daha kötü durumda olan insanlar var, bencilsin." dedim. Bencilim evet. Eğer hayatından şikayet etmek bencillikse dünyadaki en bencil insanım.
          
          Kendimi avutmaya çalıştım. Kendimi toparlamak için uğraştım. Arkadaşım yoktu. Hiçbir şeyim yoktu. Herkes için çıkarları uğruna kullanacağı oyuncaktan başka bir şey değildim. Yine de güçlü durmaya çalıştım. Bambaşka biri olmaya çalıştım. Kendime yeni bir hayat, yeni bir kişilik yaratmaya çalıştım. Kendimi buraya, ficlere verdim. Ailemin yasaklarından bunaldığımda soluğu burada aldım.
          
          Aşık oldum.
          
          Ben aşık oldum. Bu sefer kurtuluşu onda aradım. Biriciğimde aradım. Basit bir yanılma veya ilgi çekme çabası gibi görünebilir ama öyle değil. İnsanların neler hissettiğini bilemezsiniz. Benim de öyle. Ben gerçekten sevdim. Yasaktı ama sevdim. Yasaklara rağmen her şeyimle sevdim. Ona umut olmak istedim, ona sarılmak istedim, ona her şeyimi vermek istedim, onu tüm sıkıntılarından kurtarmak istedim. Yasaklar hep engel oldu bana. Yine de pes etmedim, direndim, direnenildiğim yere kadar gittim.

minhoyaolmusum

@-vexana-  umut oldun, sarıldın, yarabandı değil merhem oldun. Her yaranın ilacı vardır ama sen benim ilacımsın.
Contestar

-vexana-

Fakat artık direnmeye gücüm kalmadı. Kurtuluşu aradığım aşkı bile çok gördüler bana. Yapamazdım, aşık olamazdım, ne erkeğe ne de kıza, kimseye. Ahlaksızlıktı bu onlara göre. Başta ciddiye almadım, direnmeye devam ettim ama yediğim tokatlar, hakaretler, aşağılamalar artık büyümeye ve aşılamaz bir hale gelmeye başladı. Yapamadım, pes ettim.
            
            Şimdi sizler önünde de pes ediyorum. Bir şekilde yaşayacağım ama nerede ve ne zaman bilmiyorum. Hayat eskisi gibi olacak mı bilmiyorum. Aşkıma kavuşacak mıyım bilmiyorum. Yasaklar ve kurallar kafesinden nasıl kurtulacağım bilmiyorum. Ama bir şekilde yaşayacağım.
            
            Bir süredir yoktum biliyorum. Olacak mıyım bilmiyorum. Beni bekleyen birkaç kişi vardır eminim. Bunların çoğu da belki ficlere yeni bölüm bekleyenlerdir. Üzgünüm, özür dilerim. Bunu yapmayı asla istemiyordum. Bir şeyi yarıda bırakmayı sevmezdim. Fakat hayatımı yarıda bırakmaktansa ficlerimi yarıda bırakmayı tercih ederim. Dediğim gibi ne zaman gelirim bilmiyorum. Kendimde olacağımı bile sanmıyorum. İyi olacağımı da sanmıyorum.
            
            Hepinize Vexana  ya da gerçek adıyla Mahperi olarak sağlık ve mutluluk diliyorum. Hoşça kalın. 
Contestar

minhoyaolmusum

Simste karakterlerimizi evlendirdim yavrum hatta çocuğumuz oldu ismine karar veremedik sen yoktun o yüzden ben de semih koydum Semih adını çok seviyorum ya ama seni daha çok seviyorum bebeğim üzülme ne zaman gelirsin tahmini biraz fazla özledim de seni hayatım nasıl mı geçiyor sensiz geçmiyor ki çok boş öyle yaşamak için yaşıyorum sen gelsen de mutlu olsam be yavrum özledim seni gel artık 19 gün oldu yokluğunda bir aya tamamlanmasın lütfen yoksa beni unuttun mu