Tarih 15 Temmuz 2018. Rezilliklerimle aklıma kazınan en anlamlı tarih belki de. Hiç yapmadığım bir şeyi yapmış olmam seni kazandırmıştı bana o gün. Aklıma geldikçe gülerim hep, biliyorsun. Günden güne gerek ortak noktalarımız, gerek sevgimiz ya da başka herhangi bir şeyden dolayı; bir şekilde diğerlerinden yakın oldun bana, her şeyim oldun. Seninle ağlamama, gülmeme, kızmama, hatta umutlanmama izin verdin. Vazgeçtiğim şeylere tekrardan bağladın beni. Kırılan kanatlarımı onardın, yaralarımı iyileştirdin sevginle. Kendime güvenmem için elinden geleni yaptın. Sen beni tekrardan ayağa kaldırdın; sevgi bu kadar güçlü bir şey işte. Aramızdaki bağ bazen bizi ve çevremizdekileri şaşırtacak derecede kuvvetli olduğunu gösterdi, inanması zordu ama gerçekleşen şeyler kanıtlamıştı bunu işte. Sen benim için hep bambaşka oldun, öyle de olacaksın. Bugün 15 Temmuz 2020, tanışmamızın ikinci yılı. Ve ben senin şehrine geliyorum. Tamamen tesadüf gibi duruyor ama ben tesadüflere inanmam. Umarım görürüm seni. :") İyi ki varsın her şeyim. Seni çok seviyorum.
