adal

Selam 

Ne güzel bir hedapsın sen

sanıldığının aksine bir insan için en rahat yer, sevdiğinin dizleri değildi. oraya başını koyup deliksiz uykulara dalmak mümkündü, lakin o uykudan sıyrılınca hafif bir boyun ağrısı bırakıyordu geride. sevmek hali, sevdiğinin dizinde geçirdiğin uzun gecenin ardından uyandığında bu ağrıyı, rahatsızlığı yok saymak, acıyı tatlı yalanlarla bastırmaktı. bu ağrıya gönüllü olmaktı hatta.

her şeye alışıyordu insan, alıştığını bile fark etmeden düzenin içinde kayboluyordu. öyle alışıyordu ki, aklına gelmediği sürece fark etmiyordu bile nasıl alıştığını.