Anka

Ah, tatlı Elizabeth... Sanma ki bu gözyaşlarım kederim, hüznümden; sanma ki bu gözyaşlarım yasımdan, yalnızlığımdan. Çünkü sevgili Elizabeth, artık kederin ağlatmadığı beni ne kader ağlatır ne kader güldürür. Yalnızca kin bir gülümseme verir bana ve ölüm kokusu heyecan doldurur is kalmış gözlerime. Ve sen tatlım, bilesin ki ben yalnızca şeytanım yoluna bir paçavra gibi fırlatılan etten bedenleri kurban ederken ağladım şimdiye kadar.

En güçlü duygu tatlı Elizabeth, nefrettir. Ve bana beslediğin tek duygu bu, ve merak etme iyice güçlenecek. Ve sonra tatlı Elizabeth, onu çaresizlik ile yıkayacağım. Ve gözlerindeki yalvaran, aciz bakışlar eşliğinde seni dorukların üstünden bırakacağım. Ve sen tatlı Elizabeth, kin ve nefret dolu ama umut dolu bakışlarla yeniden isteyeceksin beni. Ve o zaman daha da nefret edeceksin benden. Ancak her seferinde kalbini tekletecek ve hiçbir zaman anılarından silinmen tek şey olacağım. Ah, ben adil oynamam Elizabeth, sana defalarca söyledim. Ve seni defalarca kez uyardım. Ve şimdi, sen yalnızca bana tapana kadar durmayacağım.

Sessiz ol Elizabeth. Nefesini tut. Yoksa beynimdenki bu sığ ama dipsiz girdap, düşleri arasında çırılçıplak... Ah, üzgünüm yine alaycı bir kendini beğenmişlikle, düşlerime kandırdım seni de...

Bilirsin Elizabeth. En çok sen tanırsın beni. Kendini beğenmiş, ukala, sorumsuz ve tekinsiz... Ama en çok sen tanırsın beni Elizabeth. O yüzden söyle bana, cevaplamasan da cevabını alırım ben çünkü. Söyle bana, tüm bu adi tavırlarımın altında korkuyla ve kederle kenara kısılmış küçük çocuğu gördün mü? Söyle bana Elizabeth, aklımı kaçırdığımı balon havada asılı kalıp da patlamadığında anladın mı?

Bilirim Elizabeth, içindeki saf nefrettir. Bana karşı duyumsadıkların kinden, delilikten öteye gitmez ve ben bunu bakışlarında görürüm Elizabeth. Yine de bilirsin, ben de az fena değilimdir ancak çoğunlukla da safımdır. Bilirsin, ben kartları açık oynarım. Tek bir kartı dahi kapatmam ben o masada. O yüzden kapalı kalan karşı kağıtlar pek de mühim olamaz benim başımın olduğu masada. Yine de Elizabeth, ömrüm boyunca görmedim desteyi yeniden karıp kapalı ve açık kartları birbirine katacak birini daha. Zaten akıl edemeyeceklerinden, etseler de yapamayacaklarından yaparım bunu Elizabeth, çünkü açık kartları desteye karıştırsalarda kartlar açıktır. Bilirsin, ben de az fena değilimdir.

Haysiyetsizin tekiyim ben Elizabeth. Gurursuz ve egoist. Onursuz ve kendini beğenmiş. Ancak Elizabeth, beni daima yanında isteyeceksin. Beş para etmem ben Elizabeth, ama beş bini dize getiririm. Bu yüzden sadece istediğimi ver bana, ve gerisini de ver ki borçlu kalma. Bilirsin hilekârım, düşmanım olmak istemezsin Elizabeth.