0tmoid

biri beni bana bıraksın

0tmoid

"i'm like you," he said. "i remember everything." i stopped for a second. if you remember everything, i wanted to say, and if you are really like me, then before you leave tomorrow, or when you're just ready to shut the door of the taxi and have already said goodbye to everyone else and there's not a thing left to say in this life, then, just this once, turn to me, even in jest, or as an afterthought, which would have meant everything to me when we were together, and, as you did back then, look me in the face, hold my gaze, and call me by your name.

0tmoid

alnımdan ter ırmakları boşanınca aklıma düşerdin
          sonra kenetlenen parmaklarıma ilişirdi çığlıkların
          biriktikçe kıyısı azgınlaşan bir deniz olup
          geçerdim sonsuz yüz kırışıklıklarından kimliğimle
          hep ayrılık çağrısı bu yalnızlar kentinden

0tmoid

bir anıdaki duruşuma bakıyorum
            şimdi kusuyorum neyi bilmiyorum 
            günleri koyu uykularından çıkarıp
            bıçaklanmış o ceset eski ben yaz ortasında
            kendimi taşıyorum sokaklardan usulca geçip
            çok yanlışlı mevsimler büyüyor burada üşüyorum
            sanki rüzgar sevecenliğiyle eziyor
            sanki sen yaralı kolumu sararsın burkulunca 
            yabancı gibi susuyorum bildiğim duvarlara
            gömüyorum ilk çocukluğumu hatırlıyorum
            çünkü hiç öpülmeyecek birisi var yüzünde
            kurşunu yalıyorum
            bakışlarım hesaba katılmamış ayrılan yollar
            çelikten satırları kuşanır patlamalar
            durdurulamaz nehirler aşar bir zaman yokuşları 
            bakışlarım nehirlerin durdurulamaz sularında yürüyor
            sen yaralı kolumu sararsın yeni güne soyunuruz
• Reply

0tmoid

onun gibi kırmızı gülleri seveyim 
            sevmez gibiyim o da istemez uğraşmayı
            usumdaki küçük fırtınayı
            fırtına onun büyük kasırgalarına erişemez ki
            benim sevgilimin kaburgası cengaver dolu
            ve onca da filiz
            izmir kenti onca uzak
            izmirli olamamak 
            o cengaverin kılıcı kınından çekilir
            bütün yalnızlar işte o zaman ayağa kalkar
            çocukları paçalarına sarılırlar
            akşam vakti evlerine uçan babalar
            yelin hoşluğu, yıldızlarda yaşamın kesinlikle olduğu
• Reply

0tmoid

şimdi anası ağlayan herkes diyorum
            anam ağladı ben ağladım
            seher türküsü de hiç duymadım
            ağlamayan da vardı biliyorum
            dön diye bekleyenler ölürken tanrım
            o acı ağrıyan yanlar intikama sarıldı
            kül rengi bir yolda
            başladı gün doğumu ün tutmadı damarın
            ozanların yüreğidir yıldızımın altında benim 
            ozanların yüreği çarmıha gerilidir
            o türküyü söylemeyi hak edenler var bildiğim
• Reply