"ADIM ATMAZSAN, HİKAYENİ YAZAMAZSIN..."

  Artık hatırlatmaya değecek kadar bile kalmadın. Seni unutmak hakkım ! Unutkan biri değilimdir. Ama sen bende hatırlanacak hiçbir şey bırakmadın. 
  Aşk mı ? Aramızda kaldı, içimizde değil... 
Yanlış aşkta doğru aranmaz. Ama yinede seni istiyorum. Cümlelerimde gizlenmiş duygudan ne anladığını, benim nasıl yazdığım değil, senin nasıl okuduğun belirler.
  'Kör müydü gözlerin, nasıl göremedin?' diye sordular. 
Kör değildim. Ve hayatımda en çok iki kere parlamıştı gözlerim. Birincisi ; Seni ilk gördüğüm gün.. İkincisi ; Giderken ardından baktığım gün..
İlkinde aşkın ışığından. İkincisinde gözyaşlarımdan..! 
O iki ânın arasındaysa hep kapalıydı gözlerim. Aşkına inandığımda ,
"KÖR DEĞİLDİM, SADECE GÜVENMİŞTİM !."