මට අවශ්යය නැහැ තවත් මෙලොව රැදීමට එහෙත්,
දෙවියනි ඔබට අවැසි මන්ද මගේ ආත්මය මෙහි සිරකොට තැබීමට.
රමා සිතා සේ එකට බැඳ දමා ඇති පවුල් සාම්ප්රදායික ආදර කතාවක, වෙනත් අයෙකුට ඉඩක් නොමැතිද?..
නළලලත කුම්මුමවත් තවරා නැති මට එම සාම්ප්රදායෙන් බැට නොකා පළා යන්නට තවමත් හැකියි..
දුම්රියෙන් බැස මුහුදට මුහුණලා ඇති බංකුවක අසුන් ගෙන බිඳෙන රැළි දෙස බලා මම දිගු කල්පනාවක නියැලුනා.
ඔව් මට තවමත් හැකියි.
මට දැනුණා අයෙක් මගේ වම් පසින් අසුන් ගන්නවා.
ඔව් ඒ ඔහු..
මාව බලාපොරොත්තුවන්නා.
මා බලාපොරොත්තුවන්නා.
ආදරය කියන්නේ කටු ඉත්තක පිපෙන මලක්. රාමා සිතා තුල ගිල් වූ ආදරයම නෙවෙයි මේ ලොව තිබෙන්නේ, සීතා රවණා, ඇයි වෙනත් අයෙක් වෙන්න බැරිද?
සාම්ප්රදායට පටහැනිම අයෙක්.
හරියට නළලේ තිලක තියන මා හා දෙවියන් තම ආත්මයම කරගත් ඔහු වගේ.
~මියානේ 2 කලාපයකින් බලාපොරොත්තුවන්න.. ~
Hee hee.. ❤️❤️