Olur ya belki okursun diye yazıyorum bu satırları çünkü söyleyemediğim çok şey bıraktım yüreğimde. O kadar yarım kalmıştım ki sana ne pahasına olursa olsun seni kaybetmek geçmiyordu içimden. Özlemek diye bir şeyin varolduğunu yokluğunun sabahında anladım; öyle bir bakışın, öyle bir gülüşün ve öyle bir ses tonun vardı ki unutmak için çok çabaladım ama maalesef başaramadım. Biliyorum her yara iyileşmek zorunda değil bazı yolların da sonu olmaz kimi zaman bizim de bir sonumuz yoktu. Ne zaman her şeyi bir yana bırakıp sana sarılmak istesem bakışlarında ki dikenli tellere takıldı kollarım oysa o kadar dökmüştüm ki sana içimi maalesef sen bana hep sağır kaldın ve hiçbir zaman yüreğimde ki feryadı duymadın. Sana anlatacak bir şeyim kalmadı artık bu defa beni anlaman için değil bundan sonra anlaman gereken bir şey olmadığını bil diye yazıyorum bir zamanlar gerçekten beni seveceğini umut ederdim bunun için de Allah'a her gün dua ederdim her gece uyumadan önce hatta uykumun en ücra yerinde fakat farkındamısın bilmem efendim sen bu hayatta kabul olmayan en aşık olduğum duamsın...
