İnsan hiç su içiyor diye vicdanı sızlar mı? Benim sızlıyor işte...yemek yerken, uyurken vicdanım sızlıyor. Üşüyorum demeye utanıyorum...
6 gün önce türkiyede büyük bir deprem oldu, 10 ili sarstı ve baktığımızda gördüğümüz görüntü bir felaketden başka bir şey değil. İlk defa kıştan nefret ettim. Bu karda kışta bir gece ansızın enkazın altında kalan insanları düşündükce delirecek gibi oluyorum. Kızının elini bırakmayan amca, biskuvisini çocukları için saklayan adam, yiğeni için kolunu kestiren amca. Daha küçücük yaşlarında küçük dünyaları başlarına yıkılan çocuklar... kefene bile sarılmayarak gömülen onlarca insan. Kimisi çocuğunu kimisi annesini, babasını kimisi eşini kaybetti. Korkunç...çok korkunç. Enkaz altında donarak ölen insanlar, belkide hala bir umut yardım bekleyenler... keşke onlar için bir şey yapabilsem, elimde olsa gider tek tek çıkarırım hepsini, onlar için yapabildiğim tek şey dua etmek, yapıyorumda, öyle ki, dua ederken uyuyakalıyorum bazen....
Ve sizlerden ricam elinizden gelen tek şey bu olsa bile dualarınızı esirgemeyin, şüphesiz yüce rabbim ona açılan elleri geri çevirmez.
Depremde hayatını kaybedenlere Allah'tan rahmet yakınlarına sabır diliyorum. Yaralılara acil şifalar.
Sokakta kalmak zorunda kalan herkesin Allah yardımcısı olsun. Enkaz altında seslerini duyurmaya çalışan herkesin Allah yardımcısı olsun.
Geçmiş olsun türkiye'm.