17_05melisa

TRABZON ♡♡♡

Söndürmüşüz feneri salaş bir balıkçıda
          Rengimizi sıyırmış da gitmiş gidenimiz
          Nur cemalimizin astarı kalmış bi tek
          O da kaşık kadar
          Vur kadehi ustam bu gecede sarhoşuz
          Kalan sağlar bizimdir acıdan mayhoşuz
          ♥İki satırlık adamları musallat ettik ömrümüze
          Bundandır böyle dibe vuruşumuz♥
          

Ayrılık zor biliyorum
          Belki hala seviyorum seni 
          Her geçen gün biraz daha fazla kırılıyorum 
          Mutlu bir son yok mu bize? 
          Yanıyor içim bu nasıl acı
          Nasıl olursun bana yabancı 
          Üzerime (yüreğime) sanki gözlerin yıkıldı 
          Ölüme bırakma, bir çaresi yok mu bunun?
          Ayrılık zor ayrılık 
          Ayrılık zor ayrılık
          Her geçen gün biraz daha fazla kırılıyoruz
          Mutlu bir son yok mu bize?
          

İki Yalnız Bir Doğru Edebilirdik.
          Şimdi Farklı Şiirlerde Yaşar Gibiyiz.
          Ben Mecnun, Sen Şirin; Tesadüf Değil.
          Biz Bize Kurulmuş Tuzak Gibiyiz.
          
          Söz Ettim Mavilere, İçimdeki Yaralardan.
          Gökteki Yağdı Yine, Yerdekinde Yakamoz Var.
          'Bu Bir Soygundur ' Der Gibi Bakan Gözlerinden,
          Artık Gider Gibiyim.
          
          Bahsetme Kimselere, Yaramızda Kalsın.
          Sığmadık Şehirlere, Şiirlere Taştık.
          Unutmadım Yine, Bir Büyüklük Bende Kaldı.
          Kadehler Kırıldılar Sana Bu Gece.

Hosgeldin

Gül renginde gün doğarken 
          Boğazdan gemiler usulca geçerken 
          Gel çıkalım bu şehirden 
          Ağaçlar,gökyüzü ve toprak uyurken 
          
          Dolaşalım kumsallarda 
          Çılgın kalabalık artık uzaklarda 
          Yorulursan yaslan bana 
          Sarılıp uyuyalım gün batımında 
          
          Belki üstümüzden bir kuş geçer 
          Kanadından bir tüy düşer 
          İner döne döne gökyüzünden 
          Hiç bir yüz güzel değil senin yüzünden 
          Haydi kalk gidelim bu şehirden 
          Gün doğarken ya da güneş batarken 
          Belki kuşlar geçer üstümüzden 
          Kanatlanır senin ellerinden... 
          Ellerinden...