Gece Yazarı

İyiki varsınız...
          
          Umarım hep benimle olursunuz..
          
          

HARİKA BİR GÜN! 

Bıktım artık! 

Şimdi söyleyin;
          
          Ölmek istemekte ve çalışmakta haksız mıyım?
          
          ... 

Adi bir sapık sizi taciz ediyor. Psikolojik sorunlar yaşıyorsunuz. İntihar ediyorsunuz, mazoşist oluyorsunuz...
          
          Sonra aradan bir yıl geçiyor. Ve siz cesaret edip bu çocuğu okula şikayet ediyorsunuz. Çocuğun okuldan atıldığı haberini alıyorsunuz.
          
          Çok mutlusunuz, ondan kurtuldunuz...
          
          
          Sonra bir gün rehber öğretmen yanınıza geliyor ve size okuldan atılmadığını söylüyor.
          
          Dünyanız başınıza yıkılıyor... 
          
          Ardından babasının mafya olduğunu öğreniyorsunuz. Ve adam sizi tehdit ediyor.
          Can güvenliğiniz kalmıyor...
          
          Ve mecburen şikayetinizi geri çekiyorsunuz...
          
          Siz olsanız, ölümü tercih etmez miydiniz?
          
          Benim gibi... 

Dans etmeyi bu kadar sevmemin sebebi belki de acılarımı terleyerek dökmemdir...
          
          

Omuzunda ağlayabileceğim biri var mı?
          
          -Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor!
          
          Bende öyle tahmin etmiştim... 

Hiçbirşeyin garantisini  veremiyorum...
          
          Özellikle de
          
          Ölümün... 

Belki de o hapların bağımlısı olmamın sebebi aslında en yakınlarımdır?
          
          Beni ölüme iten, hayattan nefret ettiren
          
          Ve...
          
          Son gücümü de elimden alan onlardır... 

Bir tarafta binlerce parçaya ayrılan ve şimdi birleşmeye çalışan bir kalp. Bir tarafta ise daha çok kırmaya çalışan biri...
          
          Belki de en yakınım kalbimi kırıyordur...