1hayalperesstt

Hayatımda ilk kez acıdan kaçmak için uyudum, baş edemedim.

_elifftopal

**Sevgili Yaratıcı Düşlerin Sahipleri,**
          
          Yazma tutkunlarının buluşma noktasına hoş geldiniz! Sizi, Yazar Destek Grubumuza katılmaya davet etmek için buradayız ve heyecanla bekliyoruz!
          
          Grubumuz, yazarlar arasında bir araya gelerek yaratıcı fikirleri, deneyimleri ve ilhamı paylaşma amacı güder. Burada;
          
           Kendi dünyalarınızı keşfetmek,
          ✍️ Yazma yolculuğunuzda birlikte ilerlemek,
           Birbirimizi desteklemek ve geliştirmek,
           Yaratıcı atölye çalışmaları ve etkinliklerle dolu bir deneyim yaşamak için bir aradayız!
          
          Eğer siz de yazma tutkusunu paylaşan bir topluluğun parçası olmak istiyorsanız, bizimle birlikte gelin ve kelimelerin büyülü dünyasına adım atın! Sizleri aramızda görmek için sabırsızlanıyoruz!
          
          Sevgi ve yazma coşkusuyla,
          
          [Yazar Esintisi]
          
          
          
          ---

AyseBusra08

Merhabaa sevgili yazar. Sana güzel bir teklifle geldim. İçinde sadece kızların bulunduğu bir WhatsApp grubumuz var. Dur! Dur! Öyle hemen hayır deme numaranı güvenli bir şekilde verebileğin bir grup. Otuza yakın kişinin numarası güvende. 
          Gün gün sırası gelen üç beş kişinin hikâyesinden bölümler okuyarak +20 bildirim veriyoruz.
          
          KATILMAK İSTİYORSANİZ İSTIGRAM HESABINİ VERİP SİZE GRUBUN LİNKİNİ ATALİM ?❤️

1hayalperesstt

Küçükken tacize uğradığımda annem sadece gidip konuştu ve şikayet etmedi "iş uzamasın bir daha yapamayacak nasılsa çünkü bir daha o sokağa girmeyeceğiz" diye. Geçenlerde annemin patronu beni takip ettiğinde engelledim, annem "neden bana söylemedin" dedi sonrasında. Dedim ki "iş uzamasın, bir daha yapamayacak nasılsa çünkü hesabıma bir daha giremeyecek." Tam şu an öylesine düşünürken fark ettim, en ufak bir şey bile nasıl hayatımızı şekillendiriyor ama. Bu yüzden ailemin beni eğitmesini istemiyorum artık, kendi kendimi eğitiyorum, kendi doğrularımla ve yanlışlarımla yaşıyorum ve başıma hiçbir şey gelmedi.

1hayalperesstt

Bu onları son görüşümdü, çünkü ben bu ülkede mutlu olamayacağımı zaten yıllar öncesinde anladığım için gitmiştim. Sonra kızımın hayatını kurtarmak için dönmüştüm, kurtarmıştım da. Ve onu terk etmiştim, o büyümüştü, bense çürümüştüm. Kaçtım, kızıma döndüm ama aslında döndüğüm o değildi, geride bıraktıklarımı görmek ve gerçek cehennemime gitmek üzere bir çatıdan kendimi bırakmaktı.
          
          Birinin beni öldürmesine dün olduğu gibi, bugün de izin vermeyecektim. Gece Ateş'i, Gece Ateş'ten başka kimse öldüremezdi, bu yazılı olmayan bir kuraldı zaten.
          
          Akıl hastanesinde kesilen saçlarım omuzlarıma ulaşmıştı, zaman geçmişti ve artık daha iyiydim. Öyle ya da böyle, Ross beni iyileştirmiş ve bundan sonrasında hayatta kalabilmem için elinden geleni yapmıştı.
          
          Sevginin hayatta kalmaya yetmediğine inanıyorum, sevgi daha çok ölüm benim için. Çok sevdim ve öldüm, bu kadar basit.
          
          Ve bu son yemeğimiz, çünkü bu onların bilmediği, yalnızca Ross'un bildiği bir veda yemeği.
          
          Gece Ateş her zamanki gibi bencil davranacak, ama bu kez canı bütün bencilliklerinden daha çok yanacak çünkü arkasında yalnızca sevdiği insanları değil, kendisine muhtaç kızını, meleğini de bırakacak."

1hayalperesstt

"Kalbimde oluşan boşluğu doldurabilecek hiçbir kelime yoktu, gerçekten araya yıllar girdiğinde aşk eskir miydi? Eskiyen şeyler daha değerli olmaz mıydı? Benim aşkım, yemin ederim ki hiç eskimemişti, ben onu günden güne içimde büyütmüştüm ve eskimeyi geç, yenilemiştim.
          
          Aşık bir Gece Ateş kesinlikle çok tehlikeliydi, Gece Ateş'ten bile.
          
          Bu masadaki herkes, benim yarattığım kıyametten sağ kalan insanlardı, yani sağ kalması için çabaladıklarım.
          
          Benim bir sevdiğim daha ölmüştü, üstelik bundan haberim dahi olmamıştı. Ben yalnızca masayı yıkmamıştım, ailemi de yıkmıştım. Ben yalnızca masayı devirmemiştim, kalbimi de devirmiştim.
          
          Ve ben o akıl hastanesine kendi rızamla yatarak her şeyi geride bıraktığımda, kendi cehennemimi kabullenmiştim. Ancak cehennemimden, bir yanlışımı telafi etmek üzere kaçmıştım. Şimdi bir kaçaktım, akıl hastanesinden kaçan, tehlikeli, üstelik ardında kanlı cesetler bırakan, şizofren bir katildim.
          
          Ama buradaydım.
          
          Onlar yanımdaydı.
          
          ......
          
          Devamı üstte...