elimi kesse zerre umrumda değil. Şayet, üzülürsem gelip benim kalbimi de parçalasın. Kesip doğrasın ama benim zerre umrumda olmaz. Sokakta yürüyorsun ama tek değilsin. Yanında bir gölge var. O gölgenin sahibi ise sensin. Gölgenle baş başa konuşarak bilmediğin biryerlere gidiyorsun. Uçuruma geliyorsun. Gölgen sana "ucurumdan atla, sonuçta senin o uçurumdan atlaman kimsenin zerre umrunda değil. Haksızmıyım?"
Karanlıkta, sokak lambaları bana çarpıyor ve bir arkadaş veriyor bana. O gölgedir. Gölge bana diyorki "Istersen öl, istersen ölme. Bu hayatta seni koruyacak kimsen yok. Bir sokak lambası olsaydım hiç yanmazdım. Çünkü ben yanınca kalbimde yanıyor. Beni kimse yakamazdı. Beni yakan kişilere kablolarımı söküp, onların kalbine saplayacağım! Benim kalbim değil, onların kalbi yansın birazda!"
Şebeğim♡