Tutkunun ve şehvetin kördüğümlediği iki bedendik biz. Sonra naftalin kokusu ağızlarına sinmiş güveler girdi hayatımıza açık unuttuğumuz pencereden. Ardından hiç acımadan ruhumuzun bekaretini elimizden aldılar. Saflığımıza, temiz kalplerimize el koydular. İzin almadan hayatlarımıza girdiler ve bize hayatımızın en çok pişmanlık duyduğumuz evresini yaşattılar.
İşte o zaman başladı kayıplarım. Önce onu sonra da aklımı kaybettim...